Środki farmakologiczne o właściwościach uspokajających w głównej mierze oddziałują na funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego. Specjaliści zgodnie potwierdzają, że w trakcie stosowania tych leków unika się spożycia alkoholu. Dlaczego napoje alkoholowe są niewskazane w przypadku farmakoterapii lekami uspokajającymi? Czy takie połączenie może być niebezpieczne dla zdrowia?

Czym są leki uspokajające?

 

Do powyższej grupy zalicza się wszelkiego rodzaju środki farmakologiczne, które mogą okazać się pomocne w przeciwdziałaniu nadmiernej nerwowości i wspomagają wyciszenie w momencie przesadnego rozdrażnienia. Leki uspokajające to zarówno preparaty ułatwiające sen i zasypianie (np. hydroksyzyna), leki wykorzystywane w farmakoterapii zaburzeń lękowych (np. benzodiazepiny) czy wszelkiego rodzaju środki o działaniu antydepresyjnym i modulującym nastrój chorego (np. IMAO, SSRI, SNRI i TLPD). Warto jednak pamiętać, że leki uspokajające to nie tylko preparaty dostępne na receptę. Ziołowe leki OTC (np. Neospasmina Extra, Valusen czy Persen Forte) również znajdują zastosowanie w przeciwdziałaniu stanom niewielkiego stresu i zdenerwowania, które mogą utrudniać odpoczynek i zasypianie.

Dlaczego leki uspokajające nie mogą być stosowane z alkoholem?

 

Alkohol jest przeciwwskazaniem w trakcie użycia większości środków farmakologicznych. Napoje alkoholowe mogą mieć dwojakie oddziaływanie na leki. Z jednej strony mogą zwiększyć ryzyko występowania działań niepożądanych i negatywnie wpływać na ośrodkowy układ nerwowy. Z drugiej mogą osłabić działanie leków uspokajających, co spowoduje zmniejszenie skuteczności terapeutycznej i doprowadzi do utrzymywania się negatywnych objawów.

Do najczęstszych następstw połączenia leków uspokajających z alkoholem zaliczamy:

• utrudnienia w płynnej i prawidłowej mowie,
• upośledzenie koordynacji wzrokowo-przestrzennej,
• osłabienie koncentracji i problemy z zapamiętywaniem,
• zaburzenie ciśnienia – od nadmiernego wzrostu po duże spadki,
• nasilenie senności polekowej i działania sedacyjnego (uspokajającego).

W skrajnych przypadkach mieszanka alkoholu i leków na uspokojenie może doprowadzić do zaburzenia oddychania, co w konsekwencji może skutkować śmiercią pacjenta z powodu duszności. Oprócz tego nie można zapominać, że jednakowo leki i alkohol są wyjątkowo obciążające dla wątroby. Połączenie tych dwóch czynników może spowodować realne uszkodzenie tego narządu. Warto też dodać, że leki psychotropowe (np. benzodiazepiny) wykazują wysoki potencjał uzależniający. Wskutek chronicznego picia alkoholu istnieje znacznie większa szansa pojawienia się nałogu.

Leki uspokajające a inne interakcje

 

Warto pamiętać, że nie tylko alkohol stanowi ryzyko występowania niebezpiecznych interakcji. W trakcie leczenia środkami uspokajającymi należy zachować ostrożność względem wielu innych czynników, które mogą oddziaływać na właściwości terapeutyczne leku i potęgować szansę występowania skutków ubocznych. Mowa tu o:

• błonniku,
• kofeinie i teinie,
• pseudoefedrynie,
• soku grejpfrutowym i cytrusach,
• niektórych składnikach ziołowych (np. czepota puszysta, dziurawiec zwyczajny, kozłek lekarski, miłorząb japoński ostropest plamisty czy żeń-szeń)

Ponadto warto pamiętać, że leki przeciwdepresyjne stosowane w famakoterapii zaburzeń lękowych potęgują ryzyko występowania krwawienia. Dlatego też w trakcie leczenia zaleca się mocne ograniczenie użycia niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Wprowadzenie wszelkich produktów leczniczych lub suplementów diety w trakcie stosowania leków uspokajających należy konsultować z lekarzem prowadzącym.