Ziołolecznictwo znajduje zastosowanie w rozmaitych problemach. Fitoterapia jest także skutecznym sposobem do zwalczania następstw przesadnego stresu, niepokoju czy trudności ze snem. Jedną z popularnych form stosowania ziół są napary. Co zawierają herbatki na uspokojenie? W jaki sposób mogą zagwarantować wsparcie? Czy mogą okazać się niebezpieczne dla zdrowia?
Czym są herbatki na uspokojenie?
Produkty z tej kategorii można rozpatrywać w dwojaki sposób:
- samodzielnie przygotowywane napary z suszu (jedna lub kilka roślin)
- gotowe mieszanki suszonych ziół, które są dostępne w postaci sypkiej lub w formie ekspresowych i wygodnych torebek
W obu przypadkach herbatkami na uspokojenie określa się napary na bazie ziół i roślin o właściwościach fitoterapeutycznych. Herbaty są dostępne bez recepty i można je zakupić zarówno w aptekach, punktach aptecznych czy sklepach zielarskich, jak i sklepach spożywczych, drogeriach czy sklepach ze zdrową żywnością.
Skład herbatek na uspokojenie – co powinny zawierać?
Producenci herbat uspokajających wykorzystują rozmaite kombinacje. Niekiedy jest to mieszanka trzech ziół, w innych przypadkach w składzie herbatki może znajdować się ich blisko dziesięć. W przypadku przygotowywania własnej kompozycji można użyć tych roślin, które okażą się najbardziej potrzebne dla osiągnięcia pożądanego rezultatu.
Do ziół o właściwościach uspokajających i relaksujących zaliczamy:
- arcydzięgiel lekarski
- dziurawiec zwyczajny
- chmiel zwyczajny
- kozłek lekarski (waleriana)
- lawenda
- męczennica cielista
- melisa lekarska
- owies zwyczajny
- rumianek pospolity
- szafran (krokus uprawny)
Rośliny te zawierają wiele wartościowych składników aktywnych m.in. alkaloidy, aminokwasy, flawonoidy, garbniki, kwasy fenolowe, lignany, olejki eteryczne, śluzy, terpeny, związki goryczkowe czy żywice. To właśnie one determinują cenne właściwości i wspierają niwelowanie wielu dolegliwości np. redukują stres, ułatwiają zasypianie i poprawiają jakość snu, pomagają w relaksacji, niwelują stan nadmiernego napięcia i ograniczają poczucie zdenerwowania.
Dla kogo herbatki na uspokojenie?
Herbata zawierająca zioła uspokajające może być potraktowana jako alternatywa dla farmakoterapii. Osoby o niewielkim poziomie lęku, stresu czy rozdrażnienia mogą spróbować kuracji fitoterapeutycznej. Zioła w przeciwieństwie do leków antydepresyjnych nie wykazują aż tak silnego działania, które często powoduje szereg skutków ubocznych (np. problemy z mową, osłabienie koncentracji, osłabienie czy pogorszenie sprawności seksualnej). Niemniej jednak herbatki nie znajdą zastosowania u osób z dużymi zaburzeniami lękowymi czy zaawansowaną nerwicą.
Ziołowe herbaty uspokajające to także idealna opcja dla dzieci i kobiet w ciąży. W obu przypadkach stosowanie leków psychotropowych jest niewskazane i stanowi wyłącznie konieczność. U ciężarnych zaleca się wykorzystanie herbatek, które bazują na melisie lekarskiej i rumianku – ich działanie jest najbezpieczniejsze dla kobiecego organizmu. Oprócz tego herbaty są alternatywą dla osób stroniących od kapsułek i tabletek.
Czy ziołowe herbaty na uspokojenie są bezpieczne?
Przeważnie tak, ale należy pamiętać, że zioła mogą wchodzić w interakcje z lekami. Dziurawiec i kozłek wykazują duże powinowactwo do preparatów o działaniu uspokajającym i przeciwlękowym, co sprawia, że mogą one nasilić ich działanie. Mocniejsze działanie środka farmakologicznego powoduje z kolei występowanie skutków ubocznych. W przypadku dziurawca należy wspomnieć, że wchodzi on w interakcje z antykoagulantami, antybiotykami czy lekami immunosupresyjnymi. Przed sięgnięciem po ziołowe herbaty, zwłaszcza w przypadku przewlekłych chorób i realizowanej farmakoterapii, warto skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Bibliografia:
- Yarnell E. “Herbs for anxiety.” Alternative and Complementary Therapies 2018, 24(2): 91-98.
- Dobros N. “Zioła o działaniu uspokajającym i przeciwdepresyjnym.” Postępy Fitoterapii 2017, 18(3): 215-222.
- Muszyńska B., et al. “Surowce naturalne majace znaczenie w profilaktyce i wspomagające leczenie depresji.” Psychiatria Polska 2015, 49(3): 435-453.
